زنان و زایمان
فریناز حقایق خراسانی؛ مریم زنگنه؛ فیروزه ویسی؛ مریم همتی
چکیده
زمینه و هدف: در طول همه‌گیری بیماری کووید-19 مادران باردار و جنین‌های آنها جزو جمعیت پرخطر به‌شمار می‌روند. هدف از مطالعه حاضر بررسی پیامدهای مادری و جنینی سطوح D_dimer در مادران باردار مبتلا به کووید-19 میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 106 نفر بررسی شدند. نمونههای خون از بیماران تأییدشده آزمایشگاهی مبتلا به کووید-19 ...
بیشتر
زمینه و هدف: در طول همه‌گیری بیماری کووید-19 مادران باردار و جنین‌های آنها جزو جمعیت پرخطر به‌شمار می‌روند. هدف از مطالعه حاضر بررسی پیامدهای مادری و جنینی سطوح D_dimer در مادران باردار مبتلا به کووید-19 میباشد.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 106 نفر بررسی شدند. نمونههای خون از بیماران تأییدشده آزمایشگاهی مبتلا به کووید-19 برای ارزیابی سطوح D_dimer جمع‌آوری شد. از آمار توصیفی برای ارائه اطلاعات بیشتر با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شد.یافتهها: در جمعیت موردمطالعه میانگینهای سن مادران (5/66±30/99سال)، گراویدیتی (درصد 0/92±1/89)، (درصد 0/63±1/38)، و سن بارداری (10/6±24/39 هفته) ثبت گردید. از 106 مادر باردار واجد شرایط، 38/3 درصد در 3 ماهه اول بارداری، 28/3 درصد در 3 ماهه دوم بارداری و 43/39 درصد در 3 ماهه سوم بارداری، به‌ترتیب قرار داشتند. نتایج مطالعه نمایان ساخت که تست مولکولی و سیتیاسکن با قدرت تحلیلی بالا به‌ترتیب در 91/5 درصد و 63/2 درصد موارد مثبت بود. شایعترین پیامدهای مادری و جنینی به‌ترتیب شامل: سزارین، سقط جنین، زایمان زودرس، مکونیوم، آمبولی ریه، پارگی پرده قبل از زایمان و فشار خون بالا بود. میانگین سطوح D_dimer در مبتلایان میلیگرم/لیتر 915/08±852/14 تعیین گردید. محدوده مرجع برای سطوح D_dimer به‌ترتیب 3 ماهه افزایش یافت. در بین بیماران مادران مبتلا به کووید-19، حدود 79/25 درصد موارد خارج از محدوده نرمال D_dimer ثبت شد.نتیجه‌گیری: بیشتر پیامدها در سطوح مثبت D_dimer مشاهده گردید. افزایش سطوح D_dimer همچنان میتواند نشانهای از پیش‌آگهی ضعیف در مادران باردار مبتلا به کووید-19 باشد.